`magic` in Greek

magic

1. noun
   • supernatural power to influence events
     
     μαγεία

     The magician performed a trick using magic. — Ο μάγος έκανε ένα κόλπο χρησιμοποιώντας μαγεία.
   • [figurative], special charm or appeal
     
     γοητεία [figurative]

     The magic of her voice captivated the audience. — Η γοητεία της φωνής της μάγεψε το κοινό.
   • [colloquial, informal], clever or impressive skill or effect
     
     μαεστρία [colloquial, informal]

     He worked his magic on the broken engine. — Έκανε τη μαεστρία του στη χαλασμένη μηχανή.
2. adjective
   • having mysterious or enchanting qualities
     
     μαγικός

     It was a magic evening under the stars. — Ήταν ένα μαγικό βράδυ κάτω από τα αστέρια.