`king` in Greek

king

1. noun
   • male ruler of a kingdom
     
     βασιλιάς

     The king ruled the country wisely. — Ο βασιλιάς κυβέρνησε τη χώρα με σοφία.
   • [figurative, idiomatic], person dominant in a field
     
     βασιλιάς [figurative, idiomatic]

     He is the king of pop music. — Είναι ο βασιλιάς της ποπ μουσικής.
   • [games], highest-ranking piece in chess
     
     βασιλιάς [games]

     Protect your king at all costs. — Προστάτεψε τον βασιλιά σου με κάθε κόστος.
   • [card_games], face card with a king image
     
     ρήγας [card_games]

     He drew a king from the deck. — Τράβηξε έναν ρήγα από την τράπουλα.
   • [nautical], type of post or support on ship
     
     κεντρικός ιστός [nautical]

     The king post supports the mast. — Ο κεντρικός ιστός στηρίζει το κατάρτι.