`crime` in Greek

crime

1. noun
   • an illegal act punishable by law
     
     έγκλημα

     He was arrested for committing a serious crime. — Συνελήφθη για τη διάπραξη ενός σοβαρού εγκλήματος.

     παράπτωμα

     Petty crime is common in big cities. — Τα μικροπαραπτώματα είναι συνηθισμένα στις μεγάλες πόλεις.
   • [figurative], a serious wrongdoing or moral offense
     
     αδίκημα [figurative]

     It's a crime to waste such talent. — Είναι αδίκημα να σπαταλάς τέτοιο ταλέντο.

     ντροπή [figurative]

     It's a crime not to help them. — Είναι ντροπή να μην τους βοηθήσεις.